بررسی عددی حضور و تأثیر مکان قراردهی عملگر پلاسمایی در افزایش کارایی ایرفویل

تواناییِ کنترل جریان، یکی از نیازهای اساسی در علم مکانیک سیالات است که پیوسته توسط محققین دنبال می‌شود. یکی از روش‌های نوین در این حیطه استفاده از عملگرهای پلاسمایی است که به‌وسیله‌ی تزریق ممنتوم به لایه‌ی مرزی، سبب تأخیر در وقوع پدیده‌ی جدایش می‌شود. هدف از این بررسی، کنترل جریان عبوری از روی ایرفویل ۰۴۱۴N‌L‌F به‌کمک عملگر پلاسمایی است. برای این منظور، ابتدا مدل‌سازی ایرفویل به هر دو صورت عددی و تجربی تحت شرایط کاملاً مشابه و زاویه‌ی حمله‌ی ۱۸ درجه انجام می‌گیرد. در مرحله‌ی بعد، محل قرارگیری عملگر بر روی سطح ایرفویل در میزان به تأخیر انداختن پدیده‌ی جدایش به‌صورت عددی بررسی می‌شود. نتایج نشان می‌دهد که حضور عملگر پلاسمایی درست در نوک ایرفویل بیشترین تأثیر را در به تأخیر انداختن پدیده‌ی جدایش داشته و سبب افزایش ۱۰۰٪ نسبت ضریب نیروی برا به ضریب نیروی پسا )بازده ایرفویل( در این زاویه‌ی حمله‌ی می‌شود.